Μ' άδειασες, σ' άδειασα, στερέψαμε. Η ημικρανία χτύπησε κόκκινο ύστερα. Ποσά δυσανάλογα; Ασυμμετρία; "Κομψή ασθένεια;", που αναρωτιότανε και η Μαλβίνα. "Θα σας χαλάσω εγώ χατίρι;". Μια ταμπέλα για να αυτοχαρακτηριστούμε κι έπειτα να σκορπιστούμε σαν την άμμο που τυφλώνει τους νομάδες.
Τουλάχιστον, ας κάνουμε μια καπριτσιόζικη πιρουέτα κλείνοντας την πόρτα. Να θυμόμαστε...τη μέρα που φεύγαμε, απ' το πρωί γελάγαμε.
«broken, but I 'll never throw them away» (mp3)
(προσοχή στο γρύλλο και στα σφυρίγματα του τρένου)