Η νοσοκόμα-Τζένη λέει: "Πάρε μια βαθιά ανάσα" και χώνει την πεταλουδίτσα μέσα στην πρησμένη φλέβα. Δε τολμώ να κοιτάξω. Τσίμπημα καρφίτσας...Σιγά τον πόνο, θα μου πεις. Εδώ ζήσαμε και χειρότερα. Μέχρι να αρχίσω όμως να πεταλουδίζω από το φόβο παρηγορούμαι με την ιδέα της πορτοκαλάδας που υποτίθεται πως θα μου διναν μετά. Τουλάχιστον έτσι συνηθίζουν.
Έτσι;
"Χαλάρωσε τη χούφτα σου", και η πεταλούδα να συνεχίζει να ρουφά. Ανανέωσις αίματος.
Λες να καταβροχθίζει και όλες τις τοξίνες που μας κόλλησε το καλοκαίρι;
"Πάρε άλλη μια ανάσα",λέει. "Τελειώσαμε;", ξεψυχάω. "Ε, τί νόμιζες;". Άλλο ένα τσίμπημα. Όταν ενσωματώνονται ξένα πράματα στο σώμα σου πονάς, αλλά τα συνηθίζεις. Όταν αυτά πρέπει να φύγουν, πάλι πονάς... Μόνο ανανεωμένη δεν αισθανόμουν.
Γιατί;
Πήγα να σηκωθώ. "Σιγά, καλέ, που πας; Μη μας σωριαστείς...", με πήρε στο ψιλό η Τζένη. Κόβει με τα δόντια ένα κομμάτι λευκό τσιρότο και φτιάχνει με λίγο μπαμπάκι ένα αυτοσχέδιο έμπλαστρο. Σφραγίζει την μικρή πληγή και αποχωρώ σαν τραυματίας πολέμου με ύφος πονεμένο.
"Ρε συ Τζένη, που είναι η πορτοκαλάδα μου;"
3 σπόροι:
at: Τρίτη, Οκτωβρίου 04, 2005 11:44:00 μ.μ. είπε...
παπαρούνα
πορτοκαλάδα
πεταλουδα.
Τι άλλο αρχίζει απο Π?
Πίστη?
at: Τετάρτη, Οκτωβρίου 05, 2005 7:56:00 μ.μ. είπε...
κρίμα, χωρίς πορτοκαλάδα... :(
at: Πέμπτη, Οκτωβρίου 06, 2005 11:23:00 π.μ. είπε...
#Κώστα, πολλές πολλές λεξεις αρχίζουν από Π, αλλά δεν είναι όλες τους καλές :ρ
Για θέματα πίστης όμως θα απευθυνθείς στην Αρετή...:) Εγώ ακόμα δεν έχω ξεμπερδέψει με το ζήτημα της μετενσάρκωσης. Μ' έμπλεξε πιο πολύ και η Ιουλίτα
#Σκορπίνα, πότε επιστρέφει ο Έλβις;
#Πνεύμα του δρόμου, η Τζένη ακόμα να με κεράσει πορτοκαλάδα...:D
#Σάντι, :-).Μάλλον καλά στα λέει η σκορπίνα...:Ρ
Δημοσίευση σχολίου