Content
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 30, 2005
φύτρωσέ μια
Παπαρούνα
"My poetry was lousy you said"
Είναι γοητευτικό μυστήριο η πίστη του ανθρώπου.
Μια γυναίκα, γύρω στα 45, μας ανέλυε, βραδάκι Τετάρτης, την ακατανίκητη δίψα των Άγγλων να μιλάνε για την Τέχνη... Ξάφνου, τρυπώνει απ' τ' ανοιχτό παράθυρο μια νυχτοπεταλούδα. Η γυναίκα έκανε μια παύση και κοίταζε για ορισμένα δευτερόλεπτα την πεταλούδα που φλέρταρε με το φως, να καεί ή όχι;. Με σιγανή φωνή και μάτια λερωμένα, από αποτυχημένη αδιάβροχη μάσκαρα, λέει: "Είναι η μαμά μου. Και χτες με επισκέφτηκε τέτοιαν ώρα".
Και ξέρεις κάτι; Πρέπει να ήταν...
8 σπόροι:
at: Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 30, 2005 1:45:00 μ.μ. είπε...
Πρέπει να ήταν...
at: Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 30, 2005 4:15:00 μ.μ. είπε...
ωραία θα ήταν αν ήταν... ;)
at: Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 30, 2005 5:03:00 μ.μ. είπε...
Λες η μύγα που σκότωσα τις προάλλες να ήταν ο παππούς του Νίκου;; :-{
Ως άνθρωπος με σταθερές απόψεις,:ρ, το ξανασκέφτηκα το ζήτημα της... μετενσάρκωσης και λέω:"μπααα,αποκλείεται"
:D
at: Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 30, 2005 11:14:00 μ.μ. είπε...
As I remember your eyes
Where bluer than robbin's eggs
...
Where r u calling from?
at: Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 30, 2005 11:14:00 μ.μ. είπε...
at: Σάββατο, Οκτωβρίου 01, 2005 11:51:00 π.μ. είπε...
Σίγουρα ήταν.
Ένα μικρό κομμάτι της
at: Κυριακή, Οκτωβρίου 02, 2005 11:08:00 π.μ. είπε...
Τι μου θύμισες τώρα...
Η γιαγιά μου συνήθιζε να κάθεται στο παράθυρο, να ανοίγει ελαφρά την κουρτίνα και να κοιτά στον δρόμο τους ανθρώπους...Μετά η γιαγιά μου "έφυγε"...Όταν κάναμε το μνημόσυνό της, μια νυχτοπεταλούδα πήγε και κάθησε στο τζάμι, μπροστά από την κουρτίνα, θαρρείς για να βλέπει...(και σε πληροφορώ ότι σπάνια βλέπω νυχτοπεταλούδες στο σπίτι στο χωριό). Είπα στον μπαμπά μου ότι μάλλον ήταν η ψυχή της γιαγιάς, η οποία ήρθε να μας επισκεφτεί. "Λες;", είπε και γέλασε. Και μετά δάκρυσε...
at: Σάββατο, Οκτωβρίου 15, 2005 12:57:00 π.μ. είπε...
des edo
http://www.deviantart.com/view/8797745/
Δημοσίευση σχολίου