Content

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 21, 2006

"πού είσαι; πού να πάω; φυσάει, κρυώνω"

Τάσος Λειβαδίτης/ Γιώργος Τσαγκάρης/Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Διαβάζει ο συνθέτης.
Δίσκος: "Φυσάει" 1993

10 σπόροι:

dianathenes says:
at: Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 21, 2006 10:03:00 π.μ. είπε...

...παναγίτσα μου!

dianathenes says:
at: Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 21, 2006 10:06:00 π.μ. είπε...

...και πώς να ξεχάσεις μια γυναίκα που γράφει έτσι....

(με κραγιόν)
(και στον καθρέφτη)

Ωι, ωι δε θα ήθελα να είμαι στην θέση του.

Ανώνυμος
at: Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 21, 2006 11:27:00 π.μ. είπε...

Τουλάχιστον αγαπάς.

sorry_girl says:
at: Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 21, 2006 5:26:00 μ.μ. είπε...

Άψογο και απόλυτα ταιριαστό με τον καιρό σήμερα..

Μαρκησία του Ο. says:
at: Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 21, 2006 10:00:00 μ.μ. είπε...

Από τους πολύ αγαπημένους δίσκους ...


σε φιλώ

Παπαρούνα says:
at: Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 22, 2006 1:47:00 μ.μ. είπε...

#dianathenes...και πώς να ξεχάσεις έναν άντρα σαν το Λειβαδίτη που γράφει έτσι;

#αργυρένια, τουλάχιστον...

#πάνο, σε διάβασα. Όμορφο κείμενο. Γενικα νομίζω πως τα ποιήματα του Λειβαδίτη αξίζουν κι αλλη μελοποιηση...Εξαιρετικός και ο Μιχαλακόπουλος στο Φυσάει και στο Αλλά τα βράδια-κλασσικό τραγούδι για απόγεμα Μεγάλης Τετάρτης...

#κορίτσι της συγγνώμης, εσένα τώρα τί να σου πω; Μια τέτοια ατάκα όπως το "Αγαπώ άλλον" μπορεί να είναι η αφορμή για έναν φόνο κι έναν πόνο;) Murder Ballads...

#Μαρκησία, νομίζω ότι ανήκει στους καλυτερότερους δίσκους και η φωνή του Παπακωνσταντίνου είναι πιο "συνειδητοποιημένη" από ποτε..

Sigmataf says:
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 24, 2006 3:23:00 π.μ. είπε...

Αλλά τα βράδυα...τι όμορφα που μυρίζει η γή...τι όμορφα;!

Παπαρούνα says:
at: Κυριακή, Σεπτεμβρίου 24, 2006 11:16:00 μ.μ. είπε...

ιδίως μετά τη βροχή

drskafidas says:
at: Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 25, 2006 1:30:00 μ.μ. είπε...

και οταν δεν πεθαινουμε ο ενας για τον αλλον...

Παπαρούνα says:
at: Τρίτη, Σεπτεμβρίου 26, 2006 5:18:00 μ.μ. είπε...

νομίζω είμαστε ήδη νεκροί γιατρέ
καλησπέρα

Η φωτογραφία μου
Επέλεξα επίτηδες την οδό Μαυροματαίων, για να ξορκίζω την έκφραση "μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε"... Γ.Ξανθούλης
"ο σουρεαλισμός αποδεικνύει ότι το υπερπραγματικό είναι η ίδια η ανυπότακτη πραγματικότητα απαλλαγμένη από το κοινότοπο."
Μαλβίνα Κάραλη
____________________

"Μασάω λαίμαργα το καιρό
κι όλο σε περιμένω"

Γιάννης Κοντός

στο ψάξιμο

"Νύχτωσε πάλι
Η μέρα που ήταν να 'ρθει σήμερα τι απέγινε;"

Γιάννης Αγγελάκας
____________________

"Έχω ζήσει τόση πολύ βουβαμάρα εδώ μέσα, που για μένα τα γράμματα παίζανε το ρόλο συζήτησης. Μετά κατάφερα να κουβεντιάζω ολομόναχη."
Ιωάννα Καρυστιάνη
"Κανείς να μη μάθει πώς ζήσαμε,
κανείς να μην ξέρει από πού ερχόμαστε και, προπαντός,
κανείς να μη μάθει ποτέ πώς πεθάναμε."

Γιώργος Χειμωνάς
____________________

"Είναι η περίληψη
των σιωπών μου που εκρήγνυται και φέγγω ολόκληρη
όταν λυπάμαι"

Στέλλα Βλαχογιάννη
____________________

"Η οικογένειά μας έπασχε
από μιαν ανίατη ασθένεια:τις αναμνήσεις"

Μάνος Ελευθερίου

όλο το σώμα μου συρτάρια

"Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας αγαπήσει
ερχόμαστε για λίγο."

Τάσος Λειβαδίτης
____________________

"πιάνομαι γερά από
τον τρόπο μου που έχω να σαρώνομαι"

Κική Δημουλά
____________________

"Κάθε φορά που σώζεται κάποιος συναντάει το παιδικό εαυτό του με τρύπες σ' ολόκληρο
το σώμα"

Χρήστος Βακαλόπουλος




followers